KAPRAL 19 DYWIZJI PIECHOTY, KURS NARCIARSKI

okolice Lidy, zima 1934 r.

Szkolenie narciarskie w Wojsku Polskim prowadzono od zarania drugiej Rzeczpospolitej - pierwszym ośrodkiem szkolenia narciarskiego była Szkoła Wysokogórska w Zakopanem, gdzie kierowano początkowo tylko kadrę oficerską w ramach działań promujących sport narciarski w wojsku. Dzięki wysiłkom propagatorskim narciarstwo bardzo szybko uzyskało status jednego z najpopularniejszych sportów uprawianych w Wojsku Polskim - najpierw w ramach sekcji narciarskich przy pułkowych klubach sportowych by z początkiem lat 30 przybrać formę pułkowych, a nawet dywizyjnych kursów narciarskich prowadzonych w Szczyrku, Istebnej, Wiśle, Skolu czy Worochcie.

W rejonach kraju o szczególnie dużych opadach śniegu - w Polsce południowej oraz północno-wschodniej szkoleniu narciarskiemu obowiązkowo podlegali wszyscy żołnierze, a więc oprócz wybitnie górskich 21, 22 Podhalańskich Dywizji Piechoty czy 11 Karpackiej Dywizji Piechoty, w całości jeździły na nartach także 1 Dywizja Piechoty Legionów oraz 19 Dywizja Piechoty, gdzie od 1930 roku dzięki napływowi znacznej ilości sprzętu tworzono w pułkach w okresie zimowym specjalne, szkoleniowe kompanie narciarskie.

Właściwe szkolenie poprzedzała zawsze sucha zaprawa i nauka podstaw jazdy na nartach. W zakres trwającego przeciętnie 2 tygodnie podstawowego wyszkolenia narciarskiego wchodziła nauka chodzenia na nartach, marsz, bieg i zjazd, podstawowe ewolucje i upadki. Techniki narciarskie jakich uczono to "jednokrok", "dwukrok", "trójkrok", "czterokrok", a w zjeździe "telemark" oraz "christiania". Kursy prowadzone były przez wojskowych instruktorów narciarskich będących obowiązkowo członkami Polskiego Związku Narciarskiego - organizacji kładącej nacisk na jednolitość i wysoką jakość szkolenia narciarskiego w wojsku i społeczeństwie.

Prezentowana sylwetka kaprala 19 Dywizji Piechoty przedstawia uczestnika pułkowego narciarskiego kursu podstawowego odbywanego zimą 1934 roku w okolicach Lidy - miejscu stacjonowania 77 Kowieńskiego Pułku Piechoty.

 

 

Podoficer nosi ubiór odpowiedni do intensywnych zajęć fizycznych przy niezbyt mroźnej pogodzie.

W skład widocznego typowego munduru sukiennego khaki, wchodzi kurtka wz. 19 zapinana na cynkowe guziki, spodnie piechoty z owijaczami oraz furażerka wz 23. Zwraca uwagę orzełek wz 17 noszony w 77 pp z boku furażerki, ponad lewym okiem.

Na cholewki trzewików narciarskich wywinięte są grube skarpety w naturalnym kolorze wełny. Rękawice wełniane wz. 32 barwy brązowej, wokół szyi na wierzchu kurtki noszony wełniany szalik typ 32 barwy ochronnej. Pas główny wzór 31.

Kapral jako uczestnik narciarskiego kursu podstawowego nie nosi ekwipunku bojowego ani uzbrojenia - elementów utrudniających na tym etapie szkolenia opanowanie podstaw narciarstwa.

Narty z drewna jesionowego produkcji pułkowych warsztatów narciarskich, wiązania krajowe typu "Kandahar" umożliwiające unoszenie pięty podczas marszu lub biegu na nartach. Kijki narciarskie produkcji krajowej, bambusowe, z talerzykami konstrukcji skórzano-metalowej.

Pozował: Artur Szczepaniak

Zdjęcia: Izabela Szczepaniak