C Y T A D E L A

[kiler]

Dobrze Artur, że poruszyłeś ten wątek, bo przypomniałeś mi o "Azbeście" - chyba najlepiej opisanym w literaturze koniu z Włodzimierza Wołyńskiego. Wspomina o nim Stanisław Zieliński w książce "Kiełbie we łbie":

Cytat:

Wielkie konisko przyglądało mi się spod sennie opuszczonej powieki. Nad stanowiskiem wisiała tabliczka: "AZBEST, 1929 r." Zaintrygowały mnie czerwone wstążki wplecione w ogon i grzywę Azbesta. - Panie plutonowy, kanonier z cenzusem zapytuje posłusznie, co znaczą czerwone wstążki? Inne konie wstążek nie miały, więc pytanie było całkowicie uzasadnione. Podoficer zaprzęgowy zachłysnął się moją naiwnością. - Macie szczęście. Trafił się wam oficerski koń. Jak na wierzchowca Azbest był trochę za tęgi. Przypominał budową konie rozwożące piwo. Kopyta wielkości dorodnych słoneczników od razu wpadły mi w oko. Wszedłem jednak śmiało, poklepałem kare bydle po szyi i poczęstowałem kostką cukru. W chwilę później kazano siodłać konie. Zdjąłem rząd z wieszaka, ująłem oburącz i trzymając przed sobą, tak jak regulamin uczy, ruszyłem do konia - Nastąp się Azbest! Krzyknąłem ostro, żeby wiedział z kim będzie miał do czynienia. Azbest stał niedbale przechylony na prawy bok. Nagle błysnęło kopyto i w tej samej chwili zderzyłem się z rozpędzoną lokomotywą. Oprzytomniałem na korytarzu. Plutonowy polewał mi twarz wodą z cebrzyka. Porucznik, instruktor jazdy konnej, dopytywał się zdenerwowanym głosem, co się do ciężkiej francy znowu stało? - Nic panie poruczniku. Uczeń uderzył się głową o podłogę. Trochę go zamroczyło. Już gębą rusza, oczy otwiera. Widzicie jaki regulamin mądry? Gdybyście siodło trzymali nieprzepisowo wyrobiłby wam Azbest taką kategorię, że do Sądu Ostatecznego mielibyście spokój. Co wy tak leżycie? Powstań! [...] Po nauczce chodziłem do Azbesta przez sąsiednie stanowisko, gdzie stał anioł w końskim ciele, kasztan z białą strzałką imieniem Ananas. Po świętach zmieniono konie. Dostałem Ananasa i rozpłakałem się ze szczęścia.

Wspomina też o nim, chociaż już nie tak soczyście, Władysław Roman w "Oficerze do zleceń":

Cytat:

Konie przydzielał dowódca baterii. Staliśmy grupą na korytarzu, modląc się w duchu by nie dostać gryzącego bądź kopiącego. Zawsze bezpieczniej. Kapitan szedł wzdłuż stanowisk i dobierał jeźdźców według wzrostu. - Trzeba mi dwóch większych. Chodźcie obaj - wskazał na mnie i Zdzisława. - Akurat dla was konie. Wam "Azbest" - zwrócił się do Zdzisława - a wam "Murza". Przede mną widniał szeroki koński zaw. Ogromny, kary wałach odwrócił łeb i patrzył melancholijno - pobłażliwym spojrzeniem. "No co chłopczyku? Zaprzyjaźnimy się? Co przyniosłeś dobrego? Młodyś, bardzo młody, wielu już takich widziałem" Rzuciłem okiem na ogon - nie ma czerwonej wstążeczki, na grzywie też nie ma. Odetchnąłem z ulgą. Spojrzałem na tabliczkę: rocznik 1918 znaczy rok młodszy ode mnie, jak na konia wojskowego to staruszek. [...] Istotnie był to koń artyleryjski i razem z "Azbestem" stanowił dyszlową, czyli najsilniejszą parę zaprzęgu działa. [...] Tylko mój "Murza" był zawsze jednakowo flegmatyczny. Za to sąsiad z lewej "Azbest" miewał humory.

Powtórzę za Pawłem Janickim, który mi polecił tę druga pozycję:

Cytat:

Jak bardzo wku....cym koniem musiał być Azbest, jak wymieniono go w dwóch książkach?

Przy okazji - pamiętasz może w jakiej książce czytałeś o Ipsiu? Wydawało mi się, że przeczytałem już wszystko o SPRA, ale tego konia nie kojarzę.

[ArturS]

[/quote]
Jak bardzo wku....cym koniem musiał być Azbest, jak wymieniono go w dwóch książkach?[/quote]

To nie tak. Azbest rocznik 1929 i Azbest rocznik 1918 to dwa różne konie.
Imiona były nadawane danemu rocznikowi koni wojskowych na te samą literę i miały tendencje do powtarzania się. Oba Azbesty dzieli tu różnica całego końskiego pokolenia

Co do wspomnień o Ipsiu niestety nie pamiętam dokładnie w której z książek to wyczytałem.

Z czasów gdy "ważyły się" moje losy rekonstrukcyjne- czyli czy zostać kawalerzystą czy zostać piechurem; pamiętam moje lekcje jazdy na Chimerze.
Zostałem piechurem
Chimera gdy była zmęczona po moich poprzednikach i nie miała już ochoty nikogo wozić; na koniec czyszczenia od którego jazdy zawsze zaczynałem stawała mi kopytem na bucie.... I ani rusz.
"A gadaj sobie zdrowo i klep mnie dalej.... a ja nigdzie się nie ruszę …" Pikuś to w porównaniu z ugryzieniem w tyłek Ale jako dla poczatkującego było to trudne do wybrnięcia

[kiler]

[kiler]

Kolejna odsłona z cyklu o pchor. Stefanie Drouecie: "Pałac Gościeszyn, 1938"

Bohater już po ukończeniu kursu, z taśmami pchor. na rękawie i odznaką szkoły. Po strojach cywilów możemy wnioskować, że fotografia została zrobiona w lecie 1938 roku podczas urlopu po ukończeniu kursu.
Pałac Gościeszyn znajduje się w Wielkopolsce, ok. 10 km od przedwojennej granicy z Niemcami.

[kiler]

Pora na ostatnie ze zdjęć z pchor. Drouetem z mojej kolekcji - tym razem sam Pan podchorąży w pełnej krasie po ukończeniu kursu.

Kurtka wygląda na sukienną, więc pewnie kazionna, ale zastanawiają mnie te skośne szwy od kołnierza do kieszeni - nie mam zbyt dużej wiedzy krawieckiej (ot umiem przyszyć guzik), ale wydaje mi się, że służą one do dopasowania kurtki do sylwetki. Być może to potwierdzenie informacji z Radomyskiego, że wzorowi słuchacze kursu, których nie było stać na prywatnie szyte mundury wyjściowe otrzymywali milczące pozwolenie na lepsze dopasowanie skarbowej kurtki do figury u krawca, tak żeby nadać sylwetce elegancji przydatnej na przepustce, z tym że ta relacja dotyczyła SPRK.

[bolas]

Cytat:

Kolejna wymyta, zakonserwowana i zeskanowana rolka Bolesława Augustisa. Datowana jest na 5 czerwca 1938 roku.

I takie piękne foto podchorążego:

Cytat:

Kolejna wymyta, zakonserwowana i zeskanowana rolka Bolesława Augustisa. Datowana jest na 5 czerwca 1938 roku.

I takie piękne foto podchorążego:

[blazlov]

Widać że skan z negatywu jakość bardzo smaczna.

[kiler]

Prawdziwy pistolet. Ktoś obstawi formację tego "bezostrogowego"?

[ArturS]

Podchorązy drugiego rocznika SPArt. Ubiór pozasłużbowy do wyjścia.
Zwraca uwagę barwiony na ciemno brązowo (wzorem kadry zawodowej) przepisowy pas wz. 36. podoficerski.
Pasy niebarwione uznawano w środowiskach podchorązych SP jak i oficerów słuzby stałej za nieładne.

[ArturS]

Podchorążowie SPP drugiego rocznika w ubiorach służbowych zimowych.

[kiler]

Normalnie jak z prequelu "Płomiennych serc"

[bolas]

Kilka losowych fotek znalezionych na FB... Szczególnie urokliwy ten 5 PSP datowany na 11.X.1931...

Kilka losowych fotek znalezionych na FB... Szczególnie urokliwy ten 5 PSP datowany na 11.X.1931...

[bolas]

I jeszcze jedno "złowione" dziś, brak opisu - ale wydaje sie b. proste do odczytania

I jeszcze jedno "złowione" dziś, brak opisu - ale wydaje sie b. proste do odczytania

[kiler]

Jednocześnie emblematy SPR na kołnierzu i taśma podchorążacka na rękawach? Arturze, coś mi świta że już kiedyś dyskutowaliśmy taki przypadek.

[David]

Czy to aby nie jest przypadek, w którym podchorąży rezerwy odbywa praktyki w pułku na tzw. zakończenie SPR- ki ?

[kiler]

[David]

Dzięki za przytoczenie rozmowy - to co powiedziałem jest niemożliwe - fakt, że w przypadku kiedy absolwent szedł już na staż miał tytuł podchorążego ... Mój folder z ciekawostkami powiększył się właśnie o kolejną fotografię

Z drugiej strony jak znam życie to za kilka lat uda zebrać się jeszcze kilka takich zdjęć. Nawiązując do zdjęć wstawionych przez Bolasa - sam podchorążych rezerwy w stopniu sierżanta i starszego sierżanta uważałem za rzadkość (generalnie to nieczęsty widok) ale tych też stopniowo zaczyna przybywać Tutaj jednak kolejna moja obserwacja - zdecydowanie częściej widuje się ich na początku lat 30 - nie wiem czy to kwestia tego, że później na Dywizyjnych Kursach Podchorążych ciężej było o aż taki awans czy raczej spowodowane to było brakami kadrowymi we wcześniejszych latach. Oczywiście zdaję też sobie sprawę, że duża część podchorążych o ile w ogóle awansowała na sierżantów to w toku późniejszej okresowej służby ( choćby pradziadek mojej żony)a taki awans w okresie szkoły to rzadkość ale czy spotkaliście się z taką sytuacją po 1935roku ?

[kiler]

[bolas]

[blazlov]