start | dodaj do ulubionych | ustaw jako startową | mapa strony | kontakt

 

 

 

PAŃSTWOWA ODZNAKA SPORTOWA

 

W 1927 r. na pierwszym posiedzeniu Rady Naukowej Wychowania Fizycznego, której przewodniczył Marszałek Józef Piłsudski, płk dr Władysław Osmólski, ówczesny dyrektor Centralnej Wojskowej Szkoły Gimnastyki i Sportów (CWSGiS) w Poznaniu, przedstawił projekt wyższej szkoły zawodowej, mającej kształcić nauczycieli wychowania fizycznego dla szkół i wojska. Marszałek okazał się wielkim zwolennikiem tej idei i szybko przystąpiono do jej realizacji. Na miejsce budowy wyznaczono teren ok. 73 ha, na stołecznych Bielanach. Prace inżynierskie rozpoczęto w czerwcu 1928 roku położeniem kamienia węgielnego pod budowę Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego (CIWF) - wówczas największej inwestycji w stolicy.
2 grudnia 1928 r. nastąpiło wmurowanie aktu erekcyjnego oraz tablicy upamiętniającej 10-lecie Polski Niepodległej, na której umieszczono tak znaczące słowa: "W 10-tą rocznicę Niepodległości za Prezydenta Rzeczypospolitej prof. Ignacego Mościckiego, Prezesa Rady Ministrów prof. Kazimierza Bartla, stanęły mury Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego powołanego do życia wolą i decyzją Pierwszego Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, aby niezmożony był duch i siła fizyczna Narodu". Niespełna rok po tym wydarzeniu, 5 listopada 1929 roku, rozpoczęła swą działalność dydaktyczną warszawska uczelnia. Pierwszym dyrektorem został płk dr Władysław Osmólski. CIWF był wojskową szkołą zawodową z programem dwuletnich studiów nauczycielskich dla mężczyzn i kobiet oraz rocznym kursie oficerskim. Uroczysta inauguracja pierwszego roku akademickiego 1929/30 odbyła się 29 listopada 1929 roku.

Niepozorny znaczek widoczny na wielu zdjęciach w oficerskiej koalicyjce lub na żołnierskiej kurtce nad prawą kieszenią munduru... Państwowa Odznaka Sportowa ustanowiona w 1931 roku w znakomity sposob dokumentowała i zaświadczała o sprawności fizycznej tak osoby wojskowej, jak i cywilnej. Zestaw minimów rozpisany był na szereg konkurencji i dyscyplin sportowych, w których można było zdobywać odznakę P.O.S. na trzech poziomach: brązową, srebrną, złotą. Całe przedsięwzięcie wprowadzenia odznaki powiodło się znakomicie i przyniosło oczekiwane rezultaty. W kartach kwalifikacyjnych oficerów, podoficerów i żołnierzy zapisywano dodatnio podsumowując ocene sprawności fizycznej "Posiada P.O.S.".

Marsz P.O.S. Edwarda Maja zasłynął na świecie jako najbardziej znany i ceniony polski marsz wojskowy. Grany na defiladach i paradach w czasie najważniejszych świąt państwowych m. in. na Polach Mokotowskich w Warszawie i krakowskich Błoniach stanowił najbardziej popisową kompozycję każdej liczącej się orkiestry wojskowej.
Dziś, grany przez najlepsze orkiestry z Poznania, Krakowa i ze Śląska chętnie jest wybierany jako marsz konkursowy. Właśnie za wykonanie marsza P.O.S. Orkiestra Dęta Kopalni Węgla Kamiennego Brzeszcze-Silesia pod batutą dyrygenta Józefa Obstarczyka otrzymała w VIII Małopolskim Konkusie Orkiestr Dętych w czerwcu 2006 roku nagrodę główną (wręczyła ją pani Krystyna Lepszy, córka kompozytora).

Pierwsi dyrektorzy Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego

   
płk dr Władysław Osmólski   płk dr Zygmunt Gilewicz   płk dr Jerzy Nadolski


 

© SH "Cytadela" Kopiowanie materiałów bez zgody zabronione.