C Y T A D E L A

Sarna

Gen. dyw. Wiktor Thommee
Mimo honorowych warunków kapitulacji Modlina, 7 listopada 1939 został aresztowany przez Niemców.
Przebywał w kilku obozach jenieckich, m.in.: Königstein, Hohenstein, Johannisbrunn, Murnau oraz w Dössel. Od kwietnia 1945 służył w Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, lecz bez przydziału.
W styczniu 1947 powrócił do Polski, gdzie zamieszkał u rodziny w Toruniu. Formalnie został przyjęty do wojska i przeniesiony w stan spoczynku, lecz bez zaopatrzenia emerytalnego. Żył w nędzy w Gdyni, czasowo pracując jako dozorca domu. Dopiero po październiku 1956 uzyskał emeryturę i mieszkanie w Warszawie. Zmarł w 1962 w Warszawie, gdzie został pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Jesli znacie losy najdzielniejszych, ktorzy przezyli wojne a swiat o nich "zapomnial" - piszcie!

Sarna

Gen. bryg. Walerian Czuma
Dowodca obrony Warszawy.

W roku 1920 w niewoli sowieckiej (2 lata w wiezieniu na Butyrkach).
Uczestnik Straży Mogił Polskich Bohaterów, organizacji, która zainicjowała budowę Cmentarza Obrońców Lwowa. Od marca do września 1939 komendant Straży Granicznej.
3 września 1939 otrzymał nominację na dowódcę obrony Warszawy. Po kapitulacji w niewoli niemieckiej w Stalag VIIA Murnau. Stamtąd w 1945 wyzwolony przez wojska amerykańskie. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie zajmował się uprawą ziemi. Zmarł 7 kwietnia 1962 we Wresham.
Z obawy przed komunistami nigdy nie powrocil do kraju. Wladze PRL-owskie uparcie wymazywaly go z podrecznikow i wspomnien historycznych eksponujac jednoczesnie skadinad wspaniala postac komisarycznego, prezydenta Stefana Stazynskiego.
Prochy (wraz z prochami brata Wladyslawa) sprowadzono na warszawskie Powazki w czerwcu 2004 roku, na krotko przed pogrzebem Apoloniusza Zawilskiego (kwatera obok).

Sarna

Plk. Zdzislaw Pacak-Kuzmirski

Dowodca 8 komp. 40 Pulku Strzelcow Lwowskich, ktora w dniach 8-27 wrzesnia 1939 bronila historycznej Reduty 56 przy ulicy Wolskiej. Kolumna niemieckiej dywizji pancernej ginie w ogniu polskiego kontrnatarcia i w plomieniach terpentyny z beczek magazynu "Dobrolin".

Wiezien Wildenbergu, autor niesamowitych prob ucieczek z obozu (wpierw wykryty przez zdrade tunel 100 metrowy i potem najslynniejsza ucieczka: eskortujacy czterech wiezniow "Niemiec" z bronia zrobiona z deski i drewnianymi, pomalowanymi ladownicami).

Zastepca dowodcy oddzialu dyspozycyjnego KG AK "Osa" o pseudo "Andrzej". Jeden z dowodcow podczas slynnej akcji odbicia wiezniow pod Celestynowem w maju 1943. Dowodca akcji dywersyjnych pod rodzinnym Stanislawowem po 1945.

Aresztowany i osadzony na Lubiance. Wprocesie szesnastu uzyty w charakterze swiadka. Wypuszczony z wiezienia wraca do kraju - na wolnosci krotko; ponownie aresztowany 1951-1956 przebywa we Wronkach. Po 1956 zyje w nedzy, bez mozliwosci podjecia jakiejkolwiek pracy. Z czasem zarabial gloszac referaty o historii. Odszedl od nas 27 stycznia 1981 roku w wieku 70 lat.

bolas

"wrześniowy" płk. Stanisław Maczek

Nie mam teraz dokładniejszych danych z braku źródła - ale z pamięci cytując:

19.IX.39 - przełecz Jabłonnicka -> Węgry
Udaje mu się przedostać do Francji.
XI.39-II.40 - dca WP w obozie w "Koczkodanie" we Francji
II.40 - dca Lekkiej Dywizji Motorowej i Obozem Wojsk Panc. w St.Cecile
Po upadku Francji przez Tunis, Maroko i Giblartar trafia do Wlk. Brytanii
do 1942 - dca 10 Brygady K. Zmech.
od II.42 - dca 1 Dywizji Pancernej
1.XII.44 - Normandia
... Falaise
... Breda
... Wihelmshaven

po zakończeniu wojny i zdemobilizowaniu PSZ z braku innych etatów aby przeżyć przez jakiś czas kopał rowy a później był barmanem w knajpie.