C Y T A D E L A

[ArturS]

Piękne!!! Klasyczny wygląd polskiej piechoty w okresie 1934-1937. To nie jest rok 1938 o czym świadczą widoczne, omawiane już w naszych rozmowach szczegóły umundurowania. W roku 1938, 3 maja żołnierze wyglądali już nieco inaczej - nosili by już nowego wzoru wężyki na patkach i nasuwki sukienne z numerami formacji. To dotyczyło CAŁEGO wojska. I tak było.
A tak - posługując się datowaniem negatywów Augustisa określonym na przedział 1936-38 oraz nie eliminujac i nie zapominając przy tym wiedzy munduroznawczej - na temat polskiego munduru wojskowego i zasad obowiązujacych w tym zakresie w WP, lecz z wiedzy tej korzytając, prostym jest do stwierdzenia, że mamy do czynienia z 3 Maja 1936 lub 1937 roku. Przedział ten zawęziłbym nawet do 3 maja 1937 patrząc na uzbrojenie i trend jaki od tego roku datowany jest w polskiej piechocie w zakresie uzbrojenia, jednak nie jestem wytrawnym znawcą 42 pp, nie śledziłem jego fotografii w perspektywie lat i potrzebna była by obserwacja uzbrojenia w kompaniach strzeleckich 42pp jakie było używane w pułku w okresie kilku wczesniejszych lat 30 tych, by we wniosku co do wyłącznie do 1937 się utwierdzić lub by przyjąć także rok 1936 jako równie możliwy. Inne lata stanowczo wobec poznanych faktów odpadają.

Co do kołnierzy - Było wówczas w drugiej połowie lat 30 obecnych kilka rozwiązań praktykowanych zależnie od okresu i zależnie od formacji i tak nalezy na to patrzeć i przyjmować to ze zrozumieniem, nie szukając " jednej jedynej kołnierzykowej prawdy uniwersalnej".
Były pułki , gdzie w zakresie kołnierzy poprzestawano tylko na rozwiązaniu fabrycznym, były takie, gdzie kołnierzyki spinano dodatkową haftką lub takie, gdzie wyłożoną cześc kołnierza dodatkowao poza fabrycznym przyłapaniem obcnym w kazdej kurtce, przyszywano jeszcze dodatkowo do stójki, w innych zaś kołnierze kurtek wz 19 obniżano/ wymeniano wzorując się na kołnierzach kurtek nowego wzoru. Druga połowa lat 30 to czas gdy kołnierze te przy kurtkach wz 19 istniały rownolegle, jednak zasadniczo w danej foracji zwartej był to jednolity typ z kilku możliwych wyżej wymienionych.